فرآموشت نشود.بگذارآفتاب عشق طلوع کند.
- منم سرگشته ی حیرانت ای دوست @ ** چــرا؟حالم نمی پرسی؟
کنم یکبار جان قربانـــت ای دوست@ ** مگــرقبول نداری؟
ولــی تا ســـاز شوق وصــــل کویت@ ** باورکن.
دهم ســـر بر سر پیمانت ای دوست@ ** دیوانه عشق تو
دلـــی دارم در آتـــش خانــــه کرده@ ** همیشه ازخاطرتومیسوزد؟
مــــیان شعـــــله ها کاشـــانه کرده@ ** یعقین کن
دلی دارم که از شـــوق وصـــالت@ **
وجودم را زغـــم ویرانـــــه کرده@
مـــــن آن آواره بشکـــــسته حالم@
ز هجـــرانت بتــــا رو بر زوالم@
من آن مـــــرغ سرگردان وتنها@
پریشان گشته شد یکبـــاره حالم@
سحرسـر بر سر سجــاده کردم@
دعــــــــای برآن دل داده کردم@
ز حسرت ساغر چشمانم ای دوست
لبـــالب یکســــره از باده کردم@
دلا تا کـــی اســــــیر یاد یاری@
ز هجــر یار تا کـی داغ داری@
بــگو تا کی ز شوق روی لیلی@
تو مجــنون پریشان روزگاری@
دما دم با دل من در جفـــــــایی@
چرا آشفــــــته کردی روزگارم@بی- گذارسرم رابالای زانویت بیمانم،ناله قلبی افگارم رابشنوی زمزمه های نمیه شبم
- فرآموشت نشود.بگذارآفتاب عشق طلوع کند،باران جلجله های درختان به زمیــن
- فیروآید،بگذارشبنم برگ یاسمن به دیدارلاله،وشقایق همکلام شود.بگذار،شــــامی
- هجــران،سکوت راحاصل نماید.تویگانه آرزوی این دل بی کس منی،توآرامـشـی
- خاطرات من هستی،تومیخواهم،تورا،دوست دارم!زنده گــــی بیـــتو رنــــج است.
- زنده گی بیتو،درداست،پس مراتهنامگذار،ای!آرزوی دیرینه من.